Akcje

Autor:
C a ł k o w i c i e  n o w y p o d p u n k t ,  a k c j a ,  p o d   t y t u ł e m   
" W y b i c i e  t o p o d s t a w a " .


Chodzi nam jedynie o historie pisane przez jedną osobę, nie grupowce. Ostatnio coraz rzadziej można trafić na dobrą opowieść w zakresie "końskim", więc stajemy na przekór wyzwaniu i staramy się zachęcić młodych, początkujących autorów do rozwijania swoich umiejętności. Każdy od czegoś zaczynał, my również nie piszemy idealnie, jednak chcemy pomóc w propagowaniu tego typu spraw.


Zacznijmy więc od początku.

Po pierwsze, nie interesują nas statystyki bloga, liczba jego odwiedzających, komentujących i tak dalej, i tak dalej. Jak już wspomniałam, mamy na celu propagowanie, niezależnie od tego, jak bardzo "świeży" jest autor. Nie znaczy to jednak, że nie wymagamy. Od uczestników akcji oczekujemy kreatywności i przede wszystkim - zapału. Chcemy uniknąć sytuacji, kiedy blogi, nieraz całkiem dobre, upadają po tygodniu.

Blogi, które zostaną zgłoszone


Zgłoszenia proszę wysyłać poprzez pocztę e-mail (huehueandrzej@gmail.com), twittera (FirstxLostxGirl) czy też gadu-gadu (Kakałko; 49831008), w ostateczności można napisać w komentarzu pod spodem. Oczywiście nie muszą to być blogi Waszego autorstwa. Polecajcie opowiadania, które czytacie, które się Wam spodobały. Na pewno na nie zajrzymy i znajdziemy kontakt z ich autorami.


Z góry dziękujemy za zainteresowanie oraz pomoc w rozpowszechnieniu akcji. Zależy nam na jak największym rozgłosie całego przedsięwzięcia.


Koniowata i Maxy Fresh.
Xx




Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Prolog (nowa wersja)

Autor:
              Delikatne ruchy mojego ciała spowodowane trzęsieniem się wagonu wybudziły mnie z mojego półsnu. Rozchyliłam lekko powieki, natychmiast je z powrotem zamykając, gdy ostre promienie słoneczne zaatakowały moje tęczówki. Przekręciłam głowę i wyciągnęłam kark, czując w nim lekkie strzyknięcie kręgów. Rozciągnęłam zastałe z niewygodnej pozycji kości, po czym usiadłam na piekielnym siedzeniu, spoglądając zaczerwienionymi oczyma w okno. Wagon poruszył się gwałtownie, sprawiając, że straciłam równowagę i omal nie runęłam wprost na twardą podłogę pociągu. Usłyszałam szmer i cichy skowyt, a gdy spojrzałam w ich stronę, ujrzałam klatkę, w której siedział mój wilczur, a która przesunęła się za sprawą gwałtowności ruchu. Nadia spoglądała na mnie niespokojnie zza krat, jakby z troską i wyrzutem na raz. Westchnęłam cicho i rozejrzałam się, czy nie idzie gdzieś konduktor, po czym podeszłam do swojego pupila i wypuściłam go z klaustrofobicznej przestrzeni. Niemal natychmiast dwadzieści
Czytaj więcej

Cześć

Autor:
No hejka.  Sytuacja wygląda tak, że czego to student nie zrobi, żeby się nie uczyć, prawda? A jako, że jestem studentką architektury to roboty mam od cholery. Przyda mi się chwila oderwania od nudnej codzienności kalek za 5 złoty i wielkiego miasta, więc postanowiłam poprawić od nowa tego bloga! Na razie będę się starać jak najszybciej wyremontować wszystkie 17 poprzednich rozdziałów (bo jako trzynastolatka tworzyłam tekst składający się z dialogów i 3/4), a później będę kontynuować historię. No więc... do usłyszenia Całusy
Czytaj więcej

Rozdział 1 (nowa wersja)

Autor:
Wysunęłam się z przedziału, obładowana niczym wół - na ramieniu zwisała ciężka torba sportowa, w prawej dłoni trzymałam rączkę od walizki podróżnej a w drugiej klatkę z psem. Jęknęłam cicho, czując ból w lędźwiach, gdy ruszyłam do wyjścia, powoli i niezgrabnie. Przechodząc przez korytarz, przypadkowo szturchałam bagażami innych podróżników, ale nie reagowałam na ich wściekłe spojrzenia i dokuczliwe uwagi - chciałam już po prostu wyjść z klaustrofobicznego pociągu. Z westchnięciem ulgi wydostałam się przez przesuwne drzwi na peron, rozglądając się wokół, co, tak na dobrą sprawę, nie trwało zbyt długo z powodu dwudziestu pięciu kilogramów niecierpliwości w lewej ręce. Zaśmiałam się lekko i postawiłam klatkę podróżną na ziemi, po czym wyciągnęłam z torby smycz i obrożę. Z dna transportu dla mojego zwierzaka dobiegł donośny, nieznoszący sprzeciwu szczek. Prychnęłam lekko i otworzyłam klatkę, kucając przy radosnym psie. Nadia jeszcze raz kłapnęła pyskiem, po czym skoczyła na mnie i zaczęła
Czytaj więcej